เป็นสิ่งที่อยู่ในใจมาตลอดว่าอยากจะมา พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร อาจจะเป็นความโชคดีที่ได้นัดทาง อาจารย์ไว้ท่านนึง (ชวนไปสอน Data) แล้วมานัดเจอกันในร้านกาแฟ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลกทั้งผมและ อาจารย์อยากจะมาที่นี่แบบไม่ได้นัดกัน
ศิลปยุคเก่าโบราณสถานต่าง ๆ
ครั้งแรกที่เคยมาตอนยังเป็นนักเรียน กับ ครั้งนี้ที่เคยมาตอนแก่ มุมมองต่างกันมาก ผ่านเรื่องราวชีวิตการกราบไหว้ขอพรต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์มาทั่วประเทศไทย แต่การย้อนรอยไปยังอดีตที่ไป พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร นั้น ต่างกันโดยสิ้นเชิง
ครูบาอาจารย์โขนรุ่นแรก สืบทอดกันมาตั้งแต่อดีต
ถ้าเคยไปที่วัดพระพิเรนทร์ เศียรบรมครู กับ ที่นี่ ยุคสมัยต่างกัน ความสวยงามและเรื่องราวก็ต่างกัน ยืนตรงนี้ รู้สึกแบบนี้
จงเดินในทางที่ลูกเลือกเดิน อย่าไปเดินในทางที่คนเขาอยากให้เดิน จงทำกุศลผลบุญน้อมไปเพื่อทำนุบำรุงศาสนา จงเทิดทูนบิดาและมารดา จงพึ่งพาตัวเองให้รอดและปลอดภัย
ใช้วิจารณณาณครับ ผมสื่อได้แบบนี้
ครูโขนและครูฤาษี ห้องแสดงใหญ่มาก ศิลปะ นั้นสวยงามแบบ อยากสวดมนต์ แต่อธิษฐานบอกไว้ว่า ผมไม่ใช่สายดนตรีนาฏศิลป แต่เคารพครูที่มีมาแต่หนหลัง รู้สึกผูกพันและเคารพมากโดยเฉพาะปู่ครูฤาษี
อาคารมหาสุรสิงหนาททางฝั่งใต้
ศิลปะฝาผนังที่สวยที่สุดเท่าที่เคยไปแต่ละวัดมาคงต้องยกให้ที่นี่เลย เทวดาสถานที่คอยปกปักษ์รักษา พุทธศาสนาที่สวยสดงดงามแบบบอกไม่ถูกเลยทีเดียว
สวยงามแบบหาที่สุดไม่ได้เมื่อมองจากตรงนี้
สำหรับด้านในก็จะเป็นการย้อนประวัติศาสตร์ตั้งแต่ สมัยล้านนา – สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ กับการแสดงเรื่องราวต่าง ๆ ที่มาก่อนจะเป็น ณ ปัจจุบัน
ค่าเข้าชม 30 บาท แนะนำว่าน่าไปมากนะครับ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพระนคร
พี่อ้วนสายมู